zelf-COMPAS-sie
15 januari 2021 _ Het Rughuis _ Eindhoven
Inspireren betekent; Open en eerlijk zijn naar de (boze) buitenwereld over de dingen die je leven op z’n kop zetten.
En nee, je hoeft niet alles naar buiten te gooien. De meeste, al-dan-niet spirituele, leermeesters hebben hun pijnen veelal zelf doorleeft.
NU, na het leren omgaan met hun uitdagingen/problemen, zijn ze een voorbeeld van hoe het wel allemaal is/kan zijn.
Daarom mijn onderstaande (open) beleving van de afgelopen 20 weken.
Laat je inspireren.
ONDERWERP:
Niet meer kunnen functioneren (lees; LEVEN) door lichamelijke pijnen!
Op 14 januari 2021 heb ik de laatste sessie gekregen bij Het Rughuis. Het waren 20 weken van stevige confrontaties en begripvolle ondersteuningen.
Minimaal 3x in de week jezelf onder de loep nemen onder begeleiding van 4 vakkundige hulpverleners. Ieder een specialist in hun vakgebied.
Het heeft mij veel inzichten gebracht in mijn voormalige levenswijze(n).
Het is gebleken dat mijn lichamelijke helse pijnen veroorzaakt werden door … … LET OP… … mijn kwaliteiten.
1. Motivatie = Weten wat je wil en ervoor gaan.
2. Doorzettingsvermogen = Ik accepteer géén NEE en ga door tot ‘het’ opgelost is en/of het doel bereikt.
3. Oplossingsgericht zijn = (vrijwel) altijd een oplossing vinden voor ‘het probleem’.
4. Nog enkele andere kwaliteiten.
Gebruik makend van mijn ‘kwaliteiten’ was er in het begin van het traject een zeer snelle verbetering zicht- en voelbaar. De pijn werden extreem minder. Doch… dát was mijn levensgrote valkuil!
Ik was zo gemotiveerd dat ik ALLES-OP-ALLES zette om verbetering te bewerkstelligen.
En ja, dat lukte prima.
Tot… het halverwege het traject NIET MEER LUKTE en ik terugviel in zeer extreme en, zelf nog ergere, lichamelijke en mentale pijnen!!!
Conclusie; Ik heb géén REM.
Euchhhh, nee, dat is niet correct. Ik heb wél een rem maar kan deze niet (meer) vinden.
Het was dus zaak om mijn rem te vinden en ook te gaan gebruiken.
In de 10 laatste weken van het traject was daar onze aandacht op gericht.
Ik was in mijn leven gewend om in mijn TGV-trein (= Franse hoge snelheidstrein) te zitten en NIET uit te stappen!
Prestaties en (snelle en) hoge scores voerden de boventoon. Een score van 6 of 7 was NOOIT genoeg. Het diende op z’n minst een 8, 9 en bij voorkeur een 10 te zijn.
Ik diende dus gaan te leren in een BOEMELTREINTJE te zitten en regelmatig, en op een aandachtvolle en rustige manier, mijn omgeving én mijn leven te bekijken.
Dus… mijn gevonden rem te gaan gebruiken.
Hoe doe je dat, je rem vinden en gebruiken?
1. Door open en eerlijk tegen jezelf te zijn en met, vooral liefdevolle, aandacht naar jezelf te (gaan) kijken.
2. Leren om te gaan met wat je tegenkomt en… je niet (meteen) kan veranderen.
3. En het belangrijkst (in mijn geval) is zelf-COMPAS-sie.
– Dat ZELF- was overduidelijk niet meer aanwezig bij mij. Compassie voor anderen was er in overvloedige mate en werd ook volop uitgedeeld.
– Mijn -COMPAS-? Dat was niet meer aanwezig en/of werd volledig genegeerd door mij.
Ik had geleerd om een doel te hebben en dat doel ongeacht wat-dan-ook te bereiken. Wat mijn gevoel me zei… dat werd wél gevoeld maar NIET naar geluisterd. Het DOEL WAS HET BELANGRIJKST. Die SCORE, die 10, was het belangrijkst.
– -Sie (Lees; ZIE). Ik zag ALLES buiten mijzelf. En dat ZIEN binnen mijzelf, ja ook dat werd genegeerd.
Vandaar dat ZELF-COMPAS-ZIE het belangrijkst voor mij werd om aandacht aan te besteden in de 2de helft van Het Rughuis traject.
Dankzij het lang-lopende traject kon ik, onder begeleiding van de Rughuis specialisten, uit mijn TGV-trein stappen op een compassievolle manier.
De aandacht werd met liefde naar binnen gericht en alles doorvoeld. Dus… ZELF-COMPAS-SIE was geboren.
Een nieuwe (gevoels)geboorte bij een 66 jarige jonge man. WAUW… zelf-COMPAS-sie.
Weer 10 weken verder waren mijn lichamelijke pijnen gereduceerd naar 0%. Maar nu vooral door het toepassen van de zelf-compas-sie.
De pijnen die wél nog in mijn lichaam aanwezig zijn (mijn armen en handen), zijn aantoonbaar bewezen van fysieke aard. Deze zullen dan ook operatief aangepakt gaan worden.
Met andere woorden; ‘mijn gevoelsmatige compas en rem heb ik gevonden en werken (weer)’.
Ik dien dan ook heel bewust keuzes te maken richting vrienden, bekenden, familie en het indelen van mijn tijd, wat mij vooruit helpt in het niet-meer in die TGV-trein te stappen.
Ik zeg dus veel meer NEE, ook al valt dat niet mee om te doen en word door anderen, in enkele gevallen, niet begrepen. Ik kies ervoor om die uitdaging aan te gaan. Anders gezegd; ‘IK kies er eerst voor om naar mijn gevoel te gaan luisteren en mijzelf op de 1ste plaats te zetten’.
Dankzij het lange begeleidingstraject van Het Rughuis én de vele intense wekelijkse afspraken heb ik leren ontdekken wie Johan nu werkelijk is.
Het is mijn keuze om dat nieuwe besef te gaan cultiveren en daardoor meer en meer kwaliteit van dit leven te gaan ervaren.
Kwantiteit is belangrijk maar… voert niet meer de boventoon!
Zoals een van de begeleiders mij vroeg; “En… wat ga je doen om die 10 weer te halen?”
Waarbij ik zei; “NIETS, ik hoef geen 10 meer. Een 5, 6, of 7 is ook voldoende, en als het een 10 mocht zijn is dat ook oké maar niet het DOEL.”
Mijn hoop is voor allen die de tijd hebben genomen om bovenstaande te lezen, dat zij beseffen dat je leven aanpassen niets met je leeftijd (lees; Leef-Tijd) te maken heeft maar wél dat je kiest voor kwaliteit én jezelf daarbij op de 1ste plaats zet.
Want, zoals de uitdrukking zegt; “Als je niet goed voor jezelf zorgt, hoe kan je dan wél goed voor een ander zorgen!”
De specialisaties die mij geholpen hebben anders te gaan LEVEN zijn:
FT – Fysiotherapie
PS – PsychoSomatiek
E-Health – Levensstijl
CGT – Congnitieve GedragsTherapie
Ik heb dan ook een speciaal cadeau gemaakt voor ‘mijn’ specialisten en dit als dank aan hen gegeven. (Zie de foto’s)
Voor allen; “Ik wens jullie een aangenaam en gezond leven toe.”
Veel liefs toegewenst,
Johan Laforce
Links;
https://www.hetrughuis.nl
https://zelfcompassie.nl/
Zie ook: https://www.innerTeacher.nl/Over-Mij
https://www.innerTeacher.nl
De teksten en afbeeldingen mogen vrijelijk gekopieerd worden.