Levensverhaal van Johan
Het leven kan een smeltkroes zijn.
Ofwel je verbrand in de hitte, of… je word iets sterkers.
—
Wat zijn de gebeurtenissen in mijn leven die mij gevormd hebben zoals ik geworden ben?
Wil jij dat levensverhaal van mij lezen?
Dat kan. Ga ervoor zitten en neem de tijd om het tot je te laten komen. Ondanks dat het een, redelijke, beknopte beschrijving is is het best veel ‘leesvoer’. 😉
ONDERWERP: HOE KAN JE OVER-LEVEN?
Attentie:
Sommige beschrijvingen kunnen schokkend en/of zeer herkenbaar zijn voor een lezer. Ondanks dat heb ik op 7 september 2022 besloten om mijn levensverhaal te publiceren op mijn website.
Mijn hoop is dat anderen, die dit lezen, kracht kunnen putten uit de manier(en) hoe je jezelf door het leven kan worstelen en tóch een doel in het leven kunnen vinden die waardevol is. Een doel die de moeite waard is om op een, al dan niet, fijnere manier op deze wereldbol rond te wandelen.
Hieronder mijn levensverhaal zoals dit genoteerd is door Debbie Schoemaker in 2014.
Belangrijke tip:
Lees het levensverhaal in volgorde van nummering a.u.b.
Anderzijds bestaat de mogelijkheid dat je essentiële, voorgaande, gebeurtenissen mist en/of misbegrijpt.
1. KOSTSCHOOL
Johan is geboren in Brugge, België. Hij woonde daar met zijn ouders en zijn twee zussen. Zijn broer en oudste zus waren al het huis uit voordat Johan geboren was.
Toen Johan zes jaar was, was zijn vader ernstig ziek, hij leed aan longontsteking. De laatste drie maanden van het leven van zijn vader, kwam zijn moeder voor een keuze te staan. Haar man moest of naar het ziekenhuis om daar verzorgd te worden, of de kinderen moesten tijdelijk het huis uit. Uiteindelijk heeft zij gekozen voor het tijdelijk uit huis plaatsen van de kinderen. Dit omdat het ziekenhuis erg duur was en zij zo zelf voor haar zieke man kon zorgen.
Omdat zijn moeder voor haar man wilde zorgen, moesten de kinderen het huis uit.
Zo kwam Johan als zes jarige, met zijn zussen, terecht in een kostschool.
In totaal heeft hij hier drie maanden gezeten, maar voor hem voelde dit als jaren. Het heeft dan ook een grote impact gehad op zijn leven, maar ook op zijn zelfvertrouwen. Het voelde alsof hij weggestopt was, doordat zijn ouders hem op dat moment er niet bij konden hebben.
Hij heeft het zijn moeder nooit kwalijk genomen, maar als kind voelde het wel zo. Johan heeft dan ook vaak aan deze tijd teruggedacht. Hij is zelfs een keer teruggegaan naar de kostschool waar hij als zesjarige heeft gezeten. Toen begreep hij waarom hij nare herinneringen heeft overgehouden aan de kostschool en waarom hij toen zo bang is geweest.
De kelder bijvoorbeeld, hier was onder andere de wasruimte. Dit was een erg donkere ruimte, met hele kleine ramen, iets waar zesjarige bang voor zou zijn.
Het heeft hem wel goed gedaan dat hij er als volwassen man een keer naar terug is gegaan. Hierdoor heeft hij het een plekje kunnen geven.
2. MOEDER WEDUWE, ONTMOETING MAN
Ondanks dat Johan al zes jaar was toen zijn vader overleed, heeft hij geen herinneringen meer aan hem.
Na het overlijden van zijn vader, kwam zijn moeder er alleen voor te staan. Zij was toen een alleenstaande werkende moeder met drie thuiswonende kinderen. Doordat zijn moeder moest gaan zorgen voor een inkomen, was Johan vaak alleen thuis met zijn twee zussen.
Er was niemand die de kinderen in de gaten hield, zij haalden dan ook veel streken uit. Hierdoor is hij twee keer op het politiebureau beland. Dit doordat hij geld had gestolen en omdat hij bij de boer door het koren had gerold. Daarnaast haalden hij ook echte ‘kinderstreken’ uit.
Tot het moment dat zijn moeder besloot dat dit niet ging werken, zij wilde graag thuis zijn voor de kinderen. Toen is ze min of meer op zoek gegaan naar een man. Johan zijn moeder was een vrij knappe vrouw voor haar leeftijd, maar negen van de tien mannen zagen de moeder van Johan wel zitten, alleen wilden zij de kinderen niet.
Tot zijn moeder een man leerde kennen op de camping waar zij regelmatig heengingen. Dit was een fysiek misvormde man. Hij was erg klein, had een misvormde arm, maar hij accepteerde de kinderen. Wel moest het gezin verhuizen naar Nederland, waar hij woonde. Dit hebben zij dan ook gedaan.
3. VERHUIZING NAAR NEDERLAND (1964)
Het gezin kwam in een compleet nieuwe wereld. Zij kwamen te wonen in een rijtjeswoning, waar alleen de benedenverdieping tot hun eigendom behoorde. Dat was een ‘splitswoning’. Hier woonde Johan, met een man die hij haatte, zijn moeder en zijn jongste zus.
De slaapkamer, waar hij en zijn zus sliepen, was gemaakt in het berghok.
Johan voelde dat hij een last was die opgeborgen moest worden. Die slaapplaats benadrukte dat.
Daarnaast werd Johan, dag in dag uit gepest.
Het pesten vond voornamelijk plaats op school en was erg heftig. Zo kwam het bijvoorbeeld voor dat Johan werd tegengehouden door de pesters, waarna hem werd medegedeeld dat hij moest blijven staan. “Durf niet weg te lopen, anders slaan we je in elkaar”, werd er dan tegen hem gezegd.
Het kwam wel eens voor dat hij een uur nadat de pesters hem verlieten, nog precies op dezelfde plek stond. Duwen, treiteren, beschoten worden met naalden in blaaspijpen. Het waren kleine dingen, maar deze kleine dingen bouwden zich wel steeds meer op.
4. START WERKEN
Johan had zijn buik helemaal vol van de basisschool.
Daarnaast zat hij in een vreemd land, waar ze een vreemde taal spraken en hij kreeg thuis geen ondersteuning.
Dit kwam doordat zijn moeder radeloos was, doordat ze niet wist wat ze eraan kon doen. Kortom, hij had geen plek waar hij zich prettig en veilig voelde.
Na de basisschool hoorde hij naar het voortgezet onderwijs te gaan. Dit heeft hij echter niet gedaan, dit om van het school- en pestgebeuren af te zijn.
Hij is toen als veertienjarige begonnen met werken bij Philips.
Twee weken nadat ze hem hadden aangenomen bij Philips, werd de Mammoetwet van kracht.
Dit hield in dat elke leerling, jonger dan zestien jaar, minimaal 1 dag per week naar school moest. In zijn geval wat dat de ‘levensschool’. Hij is daar tot en met zijn zestiende jaar naartoe gegaan. Hier moest hij twee dagen in de week naartoe. De overige drie dagen én de zaterdagochtend werkte hij bij Philips.
5. WEL WERKEN, NIET WERKEN, BUITENBEENTJE
Johan is altijd van mening geweest dat je “of je werkt wel, of je werkt niet”.
En met wel werken bedoeld hij hard werken. Hij werkt dan ook graag door, niks ertussenin.
Hij kon toen, maar nu nog steeds niet langzaam werken, dat zit niet in hem.
Op zijn werk moest je een bepaald aantal halen op een dag. Hier had hij dan ook nooit moeite mee. Hij was snel met zijn handen en altijd haantje de voorste.
Helaas zorgde zijn prestatiegerichtheid voor wrijving met zijn collega’s. Het mocht niet opvallen voor zijn baas dat hij niks aan het doen was, doordat hij steeds snel klaar was. Maar als hij doorging kreeg hij zijn collega’s tegen hem. Dat zorgde voor frustraties.
Zijn mening was “pas als je prestatie levert wordt je gezien”.
Zijn baas gaf hem schouderklopjes voor zijn prestaties, maar door de collega’s die de aantallen niet haalden, werd hij vermaalt.
Johan is geen kuddedier en dus niet bereid om met de anderen mee te lopen. Hierdoor ving hij alle ergernissen van anderen op. Hij was een buitenbeentje.
6. ZWART DENKEN, BURN-OUT
Het altijd tussen wal en schip zitten, heeft hem gevormd tot een zwartkijker.
Negatief denken, alles wat maar fout kan gaan door je hoofd laten gaan en alles met een negatieve lading eruit pikken. Hierdoor werd Johan knettergek van zichzelf.
Wel heeft hij altijd in oplossingen gedacht. “Dat kan niet” bestaat voor hem niet. Daarnaast heeft hij een sterke behoefte aan uitdaging. Het routinewerk bij Philips werd dan ook snel saai voor hem. Hij kon zijn ei niet kwijt, liep steeds tegen dezelfde muur aan, maar wilde echter vooruit.
Eerst werkte hij 42, daarna 36 en toen 32 uur in de week, steeds met hetzelfde salaris. Het salaris was ook niet hoog te noemen, daarom is hij ook andere werkzaamheden buiten Philips om gaan doen.
Dit alles heeft hij volgehouden van zijn 16de t/m zijn 40ste levensjaar. Hij raakte overspannen, gefrustreerd, hij was uitgebrand. Hij kwam psychisch voor 100% in de WAO terecht en leed aan een burn-out.
7. FAILLISSEMENT, VERHUIZING, HOND VERKOPEN
Voordat Johan in de WAO terecht kwam, kocht hij samen met zijn toenmalige vrouw een huis met een hypotheek op twee salarissen. Maar de makelaar daarentegen heeft hun toen daarnaartoe gemanipuleerd. Toen hij voor 100% in de WAO terecht kwam, kon hij de hypotheek niet meer ophoesten. Ze raakten in een faillissement. Ze moesten wel verhuizen.
Aangezien het lage inkomen en de faillissementsschulden, was de kans groot dat zij terecht zouden komen in een klein appartement. Daarom besloten zij de Mechelse herder een goed adres te bezorgen. Aangezien zij zonder hond een grotere kans hadden op een woning. Dit was een grote klap voor hem, het was zijn maatje.
Zijn hond was goed getraind door Johan, maar helaas moest hij hem weg doen.
Dit was alweer een psychische klap. Wat alles erger maakte was dat ze uiteindelijk in een huis kwamen waar de hond wel mee naartoe had gemogen. Dit heeft gezorgd voor schuldgevoelens. Johan is nog wel een aantal keren bij de hond gaan kijken, maar hij zag de hond verslechteren en kon het niet meer aanzien.
8. SCHULD, ETEN, STIEKEM DRINKEN
Johan en zijn vrouw zaten in een schuld van 20.000 gulden. Het kwam voor dat het geld van de maand al op was, terwijl het nog een week duurde voor ze weer salaris kregen.
Een week zonder eten en drinken kan niet, hij is toen een keer naar de bank gegaan om 10 gulden te vragen, maar dit heeft hij niet gekregen. Hij weet niet meer wat hij toen gedaan heeft, maar ze moesten toch kunnen eten en drinken.
Ook dit heeft een enorme impact gehad op Johan. Als hij maar de kans kreeg zocht hij naar uitvluchten om iets niet te doen.
Dit alles heeft ervoor gezorgd dat hij steeds meer verzonken raakte in de alcohol. Hij werd een stiekeme drinker mede omdat zijn vrouw op z’n huid zat.
Hij kwam thuis, zette zijn brommer in de schuur, sloeg daar snel twee á drie flesjes bier achterover. Waarna hij eenmaal binnen meldde; “zo nu pakken we een pilsje”. Dit deed hij zodat zijn vrouw niet kon ruiken dat hij al alcohol achter de kiezen had.
Hij mocht van haar twee á drie flesjes bier per dag. Hierdoor schoot hij een aantal keren per dag de schuur in.
Volgens Johan zijn er geen grotere bedriegers dan alcoholisten. Die liegen alles bij elkaar om toch, al dan niet stiekem, maar te kunnen blijven drinken.
9. STIEKEME DRINKER, SCHEIDING VROUW
Op een gegeven moment kwamen Johan en zijn vrouw in een ander huis te wonen. De berging van dit huis was een eind van het huis vandaan.
Hij zei dan tegen haar dat hij bijvoorbeeld naar vrienden ging, maar in werkelijkheid ging hij naar de berging om daar bier te drinken. Hij had daar een aantal kratten bier verstopt. Ook had hij daar een kacheltje geplaatst, zijn vrouw had hier geen weet van.
Hij is nooit een kroegdrinker geweest, ook heeft hij nooit aan de sterke drank gezeten. Hier had hij geen geld voor, hij dronk alleen bier. Na de scheiding is zijn alcoholgebruik erger geworden. Niemand hield hem of de drank meer tegen. Het alcoholgebruik is toen helemaal uit de hand gelopen. Het voordeel was dat hij snel dronken werd, dus kostte het ook geen bergen geld. Twaalf flesjes bier en het was weer raak.
10. GEVAAR MET MACHINES, BESEF MOET STOPPEN
Toen hij in de WAO zat had hij de hele dag de tijd om na te denken. Hij wilde een nieuw leven beginnen.
Hij moest weer gaan solliciteren. En kreeg het voor elkaar om een omscholing te krijgen tot interieurbouwer. Deze omscholing werd volledig vergoed door het UWV en zijn uitkering werd doorbetaald.
Gedurende deze omscholing dronk hij nog steeds hevig. Het eerste wat hij deed als hij klaar was op school, was de auto instappen om vervolgens twee halve liters bier te halen bij een tankstation.
Als de alcohol thuis op was maakte het niet meer uit of hij dronken was of welk tijdstip het was. Hij stapte in de auto of op de brommer, om vervolgens rond te rijden tot hij een benzinepomp vond die alcohol verkocht en open was.
Daarnaast was het gevaarlijk met de machines op school. Het huiswerk deed hij op het allerlaatste moment of niet. In de ochtend was hij vaak gaar, dit belemmerde bij het maken van de studietentamens. Hij wilde dat dit stopte en is toen op zoek gegaan naar oplossingen.
11. AA, DE LAATSTE DRUPPEL
In zijn hoofd heeft hij toen een beslissing genomen. Uiteindelijk besloot hij om naar de AA te gaan.
De avond voor hij naar de AA ging heeft hij zich helemaal bewust lazarus gezopen. Dit met de gedachte dat het de laatste keer zou zijn. Hier kreeg Johan met mensen te maken met vergelijkbare problemen, namelijk drugs-, alcohol-, gok- en andere verslavingen.
Bij de AA zat Johan met drie á vier andere personen in een groep. Zij kwamen bij elkaar om over hun eigen problemen te praten met ‘lotgenoten’. De andere personen waren sociaal en lichamelijk gezien veel verder afgetakeld dan hij.
Hijzelf heeft zich, gelukkig, nooit iets kapot gezopen in zijn lichaam.
Dit kwam mede doordat hij snel dronken was en dus niet zoveel alcohol naar binnen werkte als andere verslaafden.
Hij heeft toen maar drie bijeenkomsten bijgewoond. De ellende die hij daar gehoord heeft, heeft hem de beslissing laten nemen “dit gaat mij niet gebeuren”. Door het aanhoren van de verhalen van de anderen heeft hij een positieve psychische verandering doorgemaakt. Ook door het besef van zijn eigen gedrag, welke hij absoluut niet accepteerde, besloot hij nooit meer een druppel te drinken.
Volgens hem moet je hier met de volle 100% achterstaan. Met 99,99% lukt het niet. Dan vind je altijd wel weer een reden om wel te gaan drinken. Er is geen tussenweg. Met 0,01% hou je een ontsnappingsdeurtje open.
Alles wat hij bij de AA heeft gehoord heeft hem erg geholpen. Het bevestigde namelijk het gevoel dat hij had, stoppen met zuipen. Als hij door zou gaan zou hij hetzelfde eindigen als andere zuipers, en dat wilde hij absoluut niet.
De avond voor zijn eerste bezoek aan de AA, was dan ook tevens de laatste keer dat hij een druppel alcohol tot zich heeft genomen.
12. OMSCHOLING CERTIFICAAT
De omscholing tot interieurbouwer bij het CVT (Centrum Vakopleiding Techniek) duurde een jaar. Dit heeft hij met vlag en wimpel doorstaan en ontving zijn certificaat.
Johan heeft dan ook een goede motivatie gehad op de opleiding. Zo was er een docent die veel potentie zag in hem. Dat was ook een van de redenen dat hij graag naar school ging. De docent heeft er mede voor gezorgd dat hij meer zelfvertrouwen kreeg.
Nu was hij in het bezit van een certificaat. Maar als je als interieurbouwer aan het werk wilde, moest je een vervolgopleiding doen via het RIVB (Regionaal Instituut Voor Beroepsopleiding).
Johan is lang boos geweest op de hele wereld. Aangezien hij altijd hele hoge cijfers haalde, zowel in theorie als in praktijk. Maar er waren mensen die hetzelfde certificaat ontvingen, terwijl de punten van sommigen net voldoende waren. Hier werd geen onderscheid in gemaakt, gehaald is gehaald. Dat frustreerde Johan.
Dit had een reden kunnen zijn om weer naar de alcohol te grijpen, gelukkig heeft hij dit niet gedaan. Hij had namelijk al een beslissing genomen, met betrekking tot alcohol, en die beslissing stond vast.
13. START OPLEIDING
Vervolgens is hij de opleiding bij het RIVB gaan doen.
Wel moest hij een stageplek vinden, om de opleiding te mogen doen. Tussendoor was hij nog aan het vechten tegen psychische afkickverschijnselen. Hij had geen last van lichamelijke ontwenningsverschijnselen.
Maar hij had veel last van confrontatie met zijn eigen gedachten, die permanent aanhielden. Daarnaast had hij geen psychische uitvluchten meer.
Een medescholier zei op een dag tegen Johan; “Jij vindt toch geen baan, je bent een oude zak”.
Dit heeft Johan extra motivatie gegeven om door te knokken en vervolgens een baan te vinden.
Voor hij met de opleiding klaar was bij het CVT, had hij een werkgever om door te kunnen gaan naar het RIVB.
Helaas had de werkgever geen interieurbouwer nodig maar iemand voor in het magazijn. Johan had namelijk al een jarenlange ervaring als magazijnbeheerder bij Philips. Hij dacht, ik heb in ieder geval een baan.
De werkgever had een belofte gedaan om hem na een aantal maanden in te zetten als interieurbouwer. Hij kwam daar om meer te leren als interieurbouwer, niet om te werken als magazijnbeheerder.
Tot Johan zich na drie maanden bedacht dat dit niet meer ging werken. Ondanks dat hij het wel waardevol werk vond als magazijnbeheerder. Hij is toen in gesprek gegaan met zijn baas, al is het maar een dag als interieurbouwer, het was hem namelijk beloofd. Maar helaas hadden ze daar echt niemand nodig.
Toen heeft Johan gewacht tot na de kerst, totdat hij zijn kerstpakket in ontvangst had genomen. Dus na het gesprek had hij nog twee weken doorgewerkt. En daarna heeft hij ontslag genomen.
14. NIEUWE BAAN
Door actief op werkgevers af te stappen had hij een week later weer een nieuwe werkplek.
Hij is in de telefoongids gaan zoeken naar interieurbouwers. Vervolgens is hij op zijn brommer gestapt, in eerste instantie alleen om het gebouw te bekijken. Als het hem aanstond probeerde hij binnen te komen, bij voorkeur gaf hij eerst nog een blik op de werkplaats, waarna hij het kantoor binnenliep met de mededeling; “Jullie hebben mij nodig”.
Na dit diverse keren gedaan te hebben werd hij aangenomen. Als je laat zien dat je gemotiveerd bent raken mensen nieuwsgierig en geïnteresseerd.
15. BEDRIJFSONGEVAL
Op een dag moesten Johan en zijn collega’s een balie afleveren aan een bedrijf. De balie diende het gebouw binnen gebracht te worden via een korte entreehal. Aan iedere kant droegen twee personen de balie. Op een zeker moment gaf een van de collega’s aan het gewicht niet meer te kunnen houden. Een andere collega kon het gewicht ook niet meer aan. Er was echter geen mogelijkheid om op die plaats de balie op de grond te plaatsen. Johan dacht dat hij hem nog wel kon houden, waarna het knakte in zijn rug.
Zijn rug wilde niet beter worden, daarom nam hij contact op met de huisarts. Waarna het ziekenhuis en specialisten volgden. Na twee jaar lang onderzoeken, waarvan een jaar in de Ziektewet en de rest in de WAO, kwamen ze er eindelijk achter wat het was.
De vijfde wervel onderaan in de ruggengraat (L5) was naar binnen geschoven. Hierdoor zijn er zenuwen klem komen te zitten. Achteraf bleek die wervel nooit helemaal compleet te zijn geweest. Maar door het zware werk dat Johan altijd gedaan heeft, waren de spieren rondom de wervel sterk genoeg om de wervel op zijn plek te kunnen houden.
Vervolgens had hij geen werk meer en moest hij de beroepsopleiding gedwongen stoppen. Dit waren de regels van de beroepsopleiding.
Hij was fysiek niet meer in staat om bepaalde dingen te kunnen doen. Alles waar hij de afgelopen twee jaar voor gewerkt had, was weer weg. Dit had weer een goede reden kunnen zijn om naar de alcohol te grijpen.
16. WAO 100%, nieuwe baan
Johan werd voor 12% afgekeurd, op fysiek gebied. Om recht te hebben op de WAO diende je 15% afgekeurd te zijn. De arbeidsdeskundige die Johan gekeurd heeft vond dat hij alles nog kon doen. Hij heeft hier protest tegenaan getekend, hij kon namelijk niets. Zowel mentaal als lichamelijk. Hij kreeg geen thuiszorg of huishoudelijke hulp. Vervolgens heeft hij bezwaar aangetekend tegen de beslissing en kreeg hij een herkeuring.
De nieuwe bedrijfsdeskundige keurde hem voor de volle 100% af. Toen was hij in ieder geval verzekerd van een inkomen. Al was het niet veel, het was iets. Hij kreeg rechtvaardigheid en erkenning.
Vervolgens is hij vol goede moed op zoek gegaan naar een baan met het UWV, wat toen GAK heette. De werkgever die Johan zou aannemen zou een subsidie krijgen, omdat Johan niet zo kon functioneren als de andere werknemers.
Hij vond een baan in Son. Aangezien hij in Veldhoven woonde ging hij op zijn brommer naar het werk, wat absoluut geen pretje was met zijn rug.
17. BAAN IN SON
In Son ging hij aan de slag als magazijnbeheerder, dit gezien zijn achtergrond en ervaringen.
Het was daar altijd een grote zooi. Hij moest hier weer schoon schip maken.
Op een gegeven moment heeft hij aangegeven dat dit zo niet ging werken. Waarna hij de mogelijkheid kreeg om de machines van de bouw te repareren.
Hij nam zijn eigen gereedschap van huis mee, aangezien ze op het werk geen geschikt gereedschap hadden. De machines kwamen soms zo kapot terug, soms zelfs een dag nadat hij deze gerepareerd had. Hij vroeg zich op dat moment af ‘waar doe ik het voor’?
Daarnaast werkte Johan veel meer uren dan de bedoeling was, hij had tenslotte een eigen sleutel van het gebouw gekregen en kon aan de bak wanneer hij zelf wilde.
In een gesprek met zijn baas en zijn GAK begeleider, gaf hij de punten aan waar hij tegenaan liep. Onder andere het feit dat hij zijn eigen gereedschap mee moest nemen om zijn werkzaamheden te kunnen doen.
In plaats van dat de begeleider voor Johan opkwam, kwam hij op voor zijn baas.
Toen heeft hij aangegeven dat dit voor hem niet meer werkte en dat hij ermee stopte. Ook heeft hij een klacht ingediend tegen de begeleider van de GAK. Met de mededeling; ‘Je hoort mij te ondersteunen, niet mijn baas’.
18. BAAN BIJ DE SCHALM
Al snel vond Johan een nieuwe werkgever.
Hij kwam te werken bij De Schalm in Veldhoven als kantoormedewerker (administratief medewerker).
De baan die hij bij De Schalm had was een ‘Melkertbaan’. Dit was een formule waarbij de baas een subsidie kreeg vanwege arbeidsongeschiktheid, maar ook Johan zelf kreeg wat extra. Wel kreeg Johan nog minder geld dan voorheen. Aangezien hij al van 100% naar 70% is gegaan via de WAO, ging hij nu weer naar 70% van 70%. Hiermee kwam hij net boven het bestaansminimum, maar moest wel vier dagen in de week werken.
Zijn werkzaamheden bestond uit het bestellen van films, documentaties en afspraken maken. Ook bleek dat ze bij de schalm zochten naar een persoon met een beetje verstand van computers, en dat heeft Johan. Daarom kreeg hij ook nog de taak van computeronderhoud erbij. Dit vond hij leuk omdat hij dan meer variatie had.
Toen Johan begon met het administratieve werk, deed hij dat samen met een collega. Maar na enkele maanden moest die medewerker er minimaal een halfjaar tussenuit om weer aangenomen te mogen worden. Dit zorgde voor overmatige werkdruk. Alleen al de administratieve taken dienden eigenlijk door twee mensen gedaan te worden.
Na twee maanden begon hij aan te geven dat hij dit niet meer kon trekken. Maar ze hadden geen geld voor een andere collega om de taken te delen.
Twee weken later, vier maanden na zijn start bij De Schalm, zakte hij fysiek in elkaar. Zijn bloeddruk was veel te hoog, hij werd naar het ziekenhuis gebracht om onderzocht te worden. De werkdruk was veel te hoog. De rest van het jaar heeft Johan weer in de Ziektewet gezeten. Vervolgens weer in de WAO.
Voor hem voelde dit dat de inzet om weer aan de bak te blijven, hem juist gestraft heeft. Dit omdat zijn uitkering er steeds minder en minder door is geworden. Hierdoor is hij psychisch, emotioneel en fysiek compleet ingestort. Hij werd steeds meer een kluizenaar. Mag niks, kan niks, geen geld, mentaal, psychisch, emotioneel en fysiek weer een compleet wrak.
19. HULPVERLENERS
Toen is Johan in behandeling gekomen van een psychiater en kreeg antidepressiva voorgeschreven. Maar hier werd hij juist depressiever door. Hij had angst voor zowel duisternis als voor licht. Ook kreeg hij er fysieke klachten door. Het voelde alsof hij was afgestompt van de wereld, niets interesseerde hem nog.
De vergelijking met alcohol was dat met de antidepressiva niks meer tot hem door drong. Hij kon een hele tijd naar iemand kijken zonder die persoon daadwerkelijk waar te nemen. Hij voelde zich als een soort zombie. Wist geen tijden en geen datums meer.
Tot hij besloot te stoppen met de antidepressiva, vanaf dat moment ging het weer wat beter. Ook kreeg Johan een andere hulpverlener, een psychologe van de GGZ. Zij luisterde en liet Johan zelf met oplossingen komen. Dit werkte goed voor hem, zij luisterde alleen en bevestigde wat hij zei.
Het heeft altijd in Johan gezeten om oplossingen te vinden. Door de gesprekken met de hulpverlener is dit weer gemotiveerd.
Maar dit duurde tot het moment dat hij weer buiten de deur van zijn hulpverlener stond. Hij wist de oplossingen wel, maar toen moest hij het nog daadwerkelijk doen. Johan had daar eigenlijk hulp bij nodig. Gelukkig waren de gesprekken met de hulpverlener genoeg om te het leven weer aan te kunnen.
20. PSYCHOLOGEN
Johan dankt zijn doorzettingsvermogen mede aan het gevoel van eigenwaarde, het krijgen van kracht en het vertrouwen in jezelf om dingen op te kunnen lossen. Buiten de docent van de interieurbouw, was dat ook zijn psycholoog van het GGZ die hem daarvan bewust hebben gemaakt.
Johan zegt zelfs dat dit ervoor gezorgd heeft dat hij nog leeft.
Maar helaas moest Johan naar een andere psycholoog, omdat deze wegging voor een andere baan. Daarna ging het weer bergafwaarts. Hij begon weer verzeild te raken in het zwart kijken. ‘Ik ben niet waardevol’. ‘Ze moeten mij ook altijd hebben’. ‘Ik kan niks goed doen’. Alles wat niet voor 100% was, was in zijn ogen gewoon fout. In totaal heeft Johan drie psychologen gehad bij de GGZ.
21. THE SECRET (De wet van de aantrekkingskracht)
9 juni 2006 kwam de echte verandering voor Johan. Hij zag toen een documentaire, The Secret.
Volgens Johan is dat een levensconcept, al zeggen veel mensen dat het een cursus is voor positief denken.
Hij heeft toen ontdekt dat hij heldervoelend is. Vanaf dat moment is alles veranderd. Johan is altijd overweldigd door gevoelens van anderen. Dankzij The Secret is hij bewust geworden van zijn heldervoelendheid en heeft hierdoor leren herkennen waar deze gevoelens vandaan kwamen. Wat …tig keer op een dag gebeurde bij hem. Door aan de slag te gaan met deze gevoelens kon hij ervoor kiezen om de uitdaging aan te gaan.
Johan heeft op 9 augustus 2006 voor de eerste keer gehuild om de dood van zijn vader. Hij heeft verbaal gescholden waarom zijn vader hem in de steek had gelaten en waarom hij niks meer van zijn vader herinnert. Hij gaf zijn vader de schuld van het feit dat hij vroeger naar de kostschool moest, terwijl zijn vader toen ernstig ziek was. Alle boosheid kwam eruit. De dikke muur van ergernis die Johan gedurende zijn leven had opgebouwd, brokkelde langzaam maar zeker af.
22. HELDERVOELEND
Toen ontdekte Johan dat als iemand die in de buurt van hem was, en zich niet prettig voelde, hij zich ook niet prettig voelde. Het was dus altijd een vraag voor hem, is dat gevoel van mij of van de ander?
Hij heeft vanaf 9 augustus maanden rondgelopen met een MP3-speler met beluisteren van teksten van The Secret. Door het steeds opnieuw beluisteren van de teksten, vond hij steeds meer herkenbaarheid.
Zijn alcoholgebruik in het verleden kon hij toen voor een groot deel verklaren, hij kon niet met zijn eigen gevoelens omgaan. Want dat waren veelal gevoelens van anderen.
Na het stoppen met van gebruik van alcohol verzon Johan altijd smoesjes waarom hij niet met mensen meeging om een flesje bier te drinken. “Ik heb geen zin in bier”, “ik heb al een afspraak”.
De schaamte voor alcoholist zijn zorgde voor dit soort uitvluchten. Mensen spreken vaak over ex‑verslaafden. Volgens Johan bestaan die niet.
Je blijft altijd verslaafd, maar je bent gestopt met het gebruiken.
Doordat Johan dit is gaan erkennen en uitspreken naar anderen dat hij alcoholist is, is het voor hem nog makkelijker geworden om het alcoholgebruik achterwege te laten. Door dit te erkennen is hij ook beter bewust van de ellende die overmatig alcoholgebruik met zich meebrengt.
23. LEREN OMGAAN MET ENERGETISCHE IMPULSEN
Johan kan en wil de gevoelens van andere mensen niet afschermen.
Hierdoor blokkeerde hij veel meer dan nodig is voor zijn eigen gezondheid.
Johan is liever lui dan moe, dus hij probeert overal een oplossing voor te vinden met de minste energie.
Zo heeft hij een afspraak gemaakt met ‘de andere kant’, dat zij Johan beschermen tegen dingen die hem kunnen schaden. Hierdoor hoeft hij er zelf niks voor te doen. Hij kan het zelf ervaren, of het zelf toepassen. Dit zorgt ervoor dat hij beter om kan gaan met zijn voormalige alcoholisme.
Tussen mensen vinden er constant energetische impulsen plaats die energieuitwisselingen zijn. Het is esoterie, dus iets wat niet grijpbaar is. Maar Johan vangt deze constant op.
Eerder dronk hij die gevoelens altijd weg, maar nu laat hij deze toe.
Dit dankzij The Secret.
Als je leert omgaan met gevoelens, kun je ervoor kiezen om deze te negeren, maar dan krijg je de klap achteraf.
Nu nog heeft Johan regelmatig dagen dat hij gaat slapen met de gedachten dat hij niet meer wakker hoeft te worden.
The Secret heeft Johan veranderd van een negatieve denker naar een positieve voeler.
24. innerTeacher
Johan is altijd geïnteresseerd geweest in het paranormale.
In de jaren vlak na de scheiding is hij dan ook regelmatig naar paranormale avonden geweest. Dit omdat hij vragen had die hij opgelost wilde hebben. Hierdoor is hij zo gefascineerd geraakt van het paranormale en het spirituele, dat hij in het bestuur is gegaan van de stichting.
Door in het bestuur te gaan hoefde hij de entree op avonden niet meer te betalen, wat goed uitkwam gezien het geldgebrek.
11 april 2010 startte Johan met innerTeacher
Mededeling: Vanaf 1 februari jl. heeft hij zijn eigen praktijk.
Lees hieronder zijn werkzaamheden:
– Heldervoelend paragnost: voor je persoonlijke ontwikkeling en je spirituele groei. Je kan kiezen voor een reading waarbij het verleden, het heden en de toekomst aan bod komen. Dit zorgt ervoor dat je het beste uit jezelf en uit je leven kan halen. Je ontdekt krachten van jezelf en om je heen.
– Quantum Touch genezer: zorgt ervoor dat je lichamelijke en geestelijke genezingskracht weer zo optimaal mogelijk is.
– HondenLuisteraar: voor gedragsproblemen bij honden. Ook leert het baasje van de hond de kennis die hij/zij nodig heeft.
Daarnaast repareert hij computers. Hij heeft altijd interesse gehad in computers. Doordat hij liever nergens voor betaald, heeft hij het zichzelf geleerd hoe hij het kan repareren.
25. HET HEDEN (2014)
De belastingdienst is nu nog steeds een groot struikelblok in het levensplan van Johan. Zij zitten nog steeds aan zijn broek.
Sinds zes weken zoekt een vriend van Johan alle papieren rondom de schulden uit voor hem. Dit zorgt voor meer rust en duidelijkheid. Eerlijk zijn, niet liegen, maar ook niet alles vertellen en dingen doen vanuit je gevoel. Dat zijn nu de dingen die Johan in zijn kracht houden.
Hij leert nu mensen begrijpen door dingen die ze ‘niet zeggen’.
En tot slot, Johan zijn levensmotto;
‘Ik ken alleen uitdagingen, problemen bestaan niet. De ene uitdaging is minder makkelijk dan de ander. Dit geeft ruimte voor mogelijkheden’.
=================================================
Met grote dank aan Debbie Schoemaker die mijn levensverhaal heeft genoteerd en in schrift omgezet op 16 oktober 2014.